ဥပေဒဆုိတာ

ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က The Voice Journal မွာ ေဆာင္းပါးရွင္ ေအာင္ထြဋ္က ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ check and balance မရွိလုိ႔ ဥပေဒအရ ေပးအပ္ထားတဲ့ စီးပြားေရး အခြင့္အေရးေတြ မရႏုိင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အေျခခံ ဥပေဒသစ္အရ အဲဒီ အရာေတြ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိသြားပါၿပီလုိ႔ ေရးထားပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္ အေနနဲ႔ ျဖစ္ႏုိင္ေျခကုိ သံသယရွိပုံရ လို႕ theorictallyျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိတယ္ လုိ႔ေတာ့ ေရးထားပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႔ ျပႆနာက အဲဒါပါပဲ။ ဥပေဒက ေပးထားေပးၿပီး မရ ဆုိတာေတြဟာ excessive executive power လုိ႔ ေခၚတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာမွာ အလြန္အကြၽံ အာဏာေတြ ေရာက္ေနတဲ့ ကိစၥပါ။ ဒီကိစၥဟာ အစုိးရ အဖဲြ႔မွာသာ အ႐ုိးစဲြေနတာ မဟုတ္ဘဲ သူရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရား တစ္ခုလုံးမွာ အ႐ုိးစဲြေနတာ ျဖစ္တယ္။ အေျခခံ ဥပေဒသစ္နဲ႔ သူ႔ရဲ႔ ရလဒ္ေတြ အေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အယုံအၾကည္ မရွိတာဟာ အဲဒီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာရဲ႕ အလြန္အကြၽံ ျဖစ္ေနတဲ့ အာဏာ ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။
ျမန္မာ ျပည္သူေတြဟာ သူတုိ႔ကုိ ဥပေဒက ဘယ္လုိ ရႏုိင္ခြင့္ေတြ ေပးထားတယ္ ဆုိတာ မသိပါဘူး။ ဒီကေန႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ စီးပြားေရး ဦးပုိင္ လီမိတက္ လုိ႔ ေခၚတဲ့ တပ္ပုိင္ ကုမၸဏီႀကီးက မုိႏုိပုိလီ လုပ္ၿပီး သြင္းစားေနတဲ့ စားအုန္းဆီ၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ စတဲ့ သြင္းကုန္ေတြကုိ ျမန္မာ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ား တင္သြင္းခြင့္ မရွိဘူးလုိ႔ ဘယ္ဥပေဒကမွ တားဆီးထားတာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကုန္သြယ္ေရး ဦးစီးဌာနက သူ႔သေဘာနဲ႔သူ ဘယ္သူ႔ကုိမွ လုိင္စင္မေပးဘူး။ ဦးပုိင္ ဆုိတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးဟာ ကား၀ယ္စီးတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေခြၽးႏွဲစာေတြကုိ အလြန္အကြၽံ ေစ်းတင္ ထားျခင္းျဖင့္ အျမတ္ ထုတ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီႀကီး ျဖစ္ေန ေၾကာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ မသိပါဘူး။ အခုဆုိရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ကားပါမစ္ ဆုိတာဟာ
အခြန္ ေဆာင္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံျခားေငြ လက္၀ယ္ ရွိသူတုိင္း တင္သြင္းႏုိင္တဲ့ ပစၥည္းအျဖစ္ ဥပေဒက သတ္မွတ္ ထားတာကုိ လုံး၀
ေမ့သြားၾကပါၿပီ။
ဥပေဒက ေပးအပ္တဲ့ ကိစၥကုိ နည္းဥပေဒ သုိ႔မဟုတ္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းနဲ႔ ျပန္ၿပီး ပိတ္ထားမယ္ ဆုိတာဟာ နည္းဥပေဒ က ဥပေဒအထက္မွာ သြားေနတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလုိသာဆုိရင္ အေျခခံ ဥပေဒသစ္အရ လႊတ္ေတာ္ေတြက ဥပေဒ ျပဳတဲ့ ကိစၥဟာ သုံးစားလုိ႔ မရတဲ့ ဥပေဒေတြပဲ ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။ လႊတ္ေတာ္ေတြက ဥပေဒျပဳ ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာက အဲဒါေတြကုိ ေဘးခ်ိတ္ၿပီး နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းေတြနဲ႔ ျပန္ပိတ္ၿပီး လုပ္စားေနၾကတာကုိ ျပန္ျဖည္ဖုိ႔ ဆုိတာ ေနာက္အာဏာရွင္ တစ္ဦးကပဲ လုပ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ မ်ားက လုပ္ ႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။
အာမခံ လုပ္ငန္း ဥပေဒကုိလည္း ၾကည့္ပါဦး။ ပုဂၢလိက အာမခံ လုပ္ငန္းေတြအတြက္ ဥပေဒ ထြက္ထားတာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေလာက္ကတည္းက ထြက္ထားတာပါ။ ဒီေန႔အထိ ဘယ္ပုဂၢလိကကုိမွ အာမခံ လုပ္ငန္း လုိင္စင္ ခြင့္မျပဳဘူး။ ကုမၸဏီမွတ္ပုံ
တင္တဲ့ ကိစၥလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ ဥပေဒအရ လူတုိင္း ကုမၸဏီေထာင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အဲဒါကုိ ဦးစုိးသာတုိ႔လုိ ၀န္ႀကီးတစ္ပါးက ႏုိင္ငံေရး ကင္းရွင္းေၾကာင္း ျပည္ထဲေရး ေထာက္ခံခ်က္ လုိတယ္လုိ႔ လုပ္ထုံး လုပ္နည္း ထည့္လုိက္တယ္။ ဥပေဒက ႏုိင္ငံေရး လုပ္တဲ့လူ စီးပြားေရး လုပ္ခြင့္ မပိတ္ေသာ္လည္းပဲ နည္းဥပေဒက ပိတ္ထားတယ္။
အေျခခံ ဥပေဒသစ္ အရ ေပၚလာတဲ့ အစုိးရအဖဲြ႕က စစ္အစုိးရရဲ႕ အႏြယ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ လူတုိင္းသိပါတယ္။ သမၼတ ဦးေရႊမန္း၊ ဒုတိယသမၼတ ဦးတင္ေအာင္ ျမင့္ဦး လုိ႔ေတာင္ ေျပာေနၾကၿပီ။ ဒီလုိဆုိရင္ အဲဒီ အစုိးရဟာ လႊတ္ေတာ္ေတြက ျပဳလုိက္တဲ့ ဥပေဒေတြရဲ႕ အထက္မွာ သြားေန မွာ ေသခ်ာေနပါတယ္။ ဥပေဒက ေပးကားေပး၏ မရ ျဖစ္ဦးမွာ ေသခ်ာေနတယ္။ အဲဒီလုိ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း ေတြက ဥပေဒ အထက္မွာ ေနတဲ့ သေဘာ သက္ေရာက္တဲ့ သေဘာတရားကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ သေဘာေပါက္ဖုိ႔ ဆုိတာက လည္း မလြယ္ပါဘူး။
ေနာက္တစ္ခု ကေတာ့ လႊတ္ေတာ္မ်ားရဲ႕ ဥပေဒျပဳတဲ့ ကိစၥပါ။ လႊတ္ေတာ္ေတြကုိ ႏုိင္ငံတကာမွာလုိ တက္ႂကြတဲ့ ေန႔တုိင္း ႐ုံးတက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္ဖုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ဆုိတာ သူတုိ႔ အတြက္ ဦးေရႊမန္း သမၼတ တင္ေျမႇာက္ဖုိ႔ ေလွကားထစ္တစ္ခု အျဖစ္သာ သုံးခ်င္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ေတြက ဥပေဒျပဳဖုိ႔ လုံေလာက္တဲ့ ေတြ႔ဆုံမႈ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ တစ္ခုခ်င္းစီကုိ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ေတြကပဲ ေခၚလုိ႔ရတယ္။ ဒီေတာ့
လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ႏွစ္ေယာက္ကုိ စစ္တပ္က ကုိင္ထားရင္ လႊတ္ေတာ္ေခၚစရာ မလုိေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔ စစ္တပ္က ေရးထားတဲ့ ဥပေဒရွိရင္ အဲဒါ အတည္ျပဳဖုိ႔ ေခၚမယ္။ ဒါပဲ။
လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ေပါင္းရဲ႕ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း လက္မွတ္ထုိးရင္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ေခၚလုိ႔ ရတာေလး တစ္ခုေတာ့ ပါပါရဲ႕။ ဒီေတာ့ လက္မွတ္ ၁၆၆ ခုကုိ စုၿပီး ရက္စဲြေပါင္း ၃၆၅ ခုနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ေခၚဖုိ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ၀ီရိယ မစုိက္ရင္ လႊတ္ေတာ္ဆုိတာ ေဘးထုိင္ဘုေျပာ မွတ္တမ္းသာ တင္တဲ့ အမ်ဳိးသား ညီလာခံ ျဖစ္ေတာ့မွာပါ။ ႀကံ႕ခုိင္ေရး ဗုိလ္ခ်ဳပ္တစ္ဦးက
ဆရာ၀န္ႀကီး တစ္ေယာက္ကုိ သူတုိ႔ပါတီကေန အေရြးခံဖုိ႔ ဆြယ္တယ္။ ဆရာ၀န္ႀကီး က မအားဘူး ေျပာလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘာျပန္ေျပာလဲ ဆုိေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ခဏေလာက္ပဲ အစည္းအေ၀း တက္ရ တဲ့ကိစၥ ျဖစ္လုိ႔ ၀င္ပါ ေပးပါ လုိ႔ ဆုိတယ္။
ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ။ သုံးစားလုိ႔ မရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ဆုိတာ အခုကတည္းက ေပၚလြင္ေနပါၿပီ။

The Voice ေဆာင္းပါးရွင္ ေအာင္ထြဋ္ကုိ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား အေကာင္းျမင္ ေနတာေတြဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးသန္းေရႊ မေသသေရြ႕ ဘာမွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆုိတာပါပဲ။

သာဒင္